Evropa, kći Agenorova

2014-11-14_OTMICA ZEUSA

 

Davno nekoć Zeus Pater (genitiv Zeus Dios) se zajubi u Evropu, širokooku Feničanku, kćer Agenorovu ili sina njegovog Fenixa, zavisi od izvora, pa iskoristi odsutnost svoje žene Here, s kojom je imao Aresa, Hebu, Eridu i Ilitiju, neka mu je i bila sestra rođena al’, rekao bi Sinan Gudžević, bolje incest nego bratoubilački rat, te se pretvori u bijela bika i zamiješa se u stado djevojčinog ćaće. Djevojče pomiluje moćnu beštiju i, dok je ovom kita rasla, ona mu stade rogove cvijećem kititi, da ga najposlije i zajaše. Bik Zeus to iskoristi, te otme Evropu i odšlepa je via Cipar, gdje ju je silovao tri dana i tri noći, na Kretu. Na Kreti ona posta prva kraljica tamošnja i rodi Zeusu tri sina, od svakog dana Ciparskog, i svake noći istoimene, po jedan.

Sve je to poznato kao motiv, najviše slikarski, kao Otmica Evrope.

3000 godina kasnije, i 25 godina nakon pada berlinskog zida, imamo Kretensku, pače politički korektnu hulju, tu razroku Evropu što se s NATO-om parila, sekretaricu nekakvu njegovu za predsjednicu možebitnu nam izručila, Evropu sebičnu što od svog pubisa i blagom božjim punog želuca daljnje dioptrije nema. Bolje bratoubilački rat, pa i na hladno, nego incest, kaže ona.

Meni fali Zeus.

Alem Ćurin 13. 11. 2014.