U Austinu

U Austinu
Virginia u sobi do
preko mobitela sluša argentinske cajke
Bo prži neko kinesko jelo
čiji začinjeni oblak
kiši nad mojom sobom
Will nit’ mrmori nit’ govori
Hitchcockove ptice
ispuštaju izmet i krikove
ko da škripi stiropor a ne živi stvor

U Austinu
zrake sunca su zvučne žice
i nema Hrvatske,
mile majke
i svega što me veže
i svega što me steže

U Austinu za najboljih dana
Kučka Virginia radosno dijeli
svoje zamrznute empanade
Bo je bolji od rođenog brata
Will jednostavno ne postoji
a Emir je sreća sama

U Austinu za najboljih dana
nema kiše
stvarnost bliješti
i lagano se krčka
na plamičku osljepljujućeg sunca
i Hrvatska je tek udaljena zvijezda
koja žmirka
na skype profilu mog kompjutera

U Austinu
moja su crijeva zdrava
alkohol teče u potocima
Mehiko je tako blizu
i ja se topim od ljepote
skupa sa šećernim lubanjama
na paklenim
teksaškim otocima

Maša Kolanović 18. 06. 2013.