Bilo je to godine dvadesete
Ili dvadeset prve
stigli su
ruski emigranti
vrlo visoki plavi
sanjalačkih očiju
sa ženama kao san
kad su prelazili preko trga
govorili smo – ptice selice
odlazili su na plemićke balove
okolo se šaptalo – kakvi biseri
ali kad su se gasila svetla zabava
ostajali su bespomoćni ljudi
sive novine stalno su ćutale
i samo je pasijans imao smilovanja
ućutavale su gitare po sobama
i čak su bledele oči čarne
uveče bi ih u rodne stanice
odnosio samovar s piskom
posle nekoliko godina govorilo se
samo o troma
o onome što je poludeo
o onome što se obesio
i o onoj kojoj su odlazili muškarci
ostali su živeli po strani
i polako se pretvarali u prah
Tu priču priča Nikolaj
koji razume neminovnost historije
da bi me uplašio to znači ubedio
prev. Petar Vujičić
Priča o ruskim emigrantima sto godina poslije
ruski emigranti uhode bez otiska
tiho kao čajevi
jedni druge kroz stoljeća
u beskonačnosti se dodiruju
ovi koji sada odlaze s onima onda
bespomoćnim srnenim plavim kao san
samo što izmišlja herbert okolo se nije šaptalo
a svjetla zabava nisu se nikad ni palila
ovi danas bez poniženja svete ikone
koji crni samovar zub svetog kirila
izdali su sve zastave nigdje nisu posebno dobrodošli
idu smjerom neke nade nada je u noći
nada je u šapicama humanista
više o njima ne znamo
samo lice cezara inače vrlo zdravo
kroz stoljeća blago kisi kao kefir
sve ostalo je manje više isto
tu priču priča dima
koji vozi taksi od mirijeva do miljakovca tri
da bi me uplašio to znači ubedio
Priča o ruskim emigrantima sto godina poslije
Zbigniew Herbert:
Priča o ruskim emigrantima
Bilo je to godine dvadesete
Ili dvadeset prve
stigli su
ruski emigranti
vrlo visoki plavi
sanjalačkih očiju
sa ženama kao san
kad su prelazili preko trga
govorili smo – ptice selice
odlazili su na plemićke balove
okolo se šaptalo – kakvi biseri
ali kad su se gasila svetla zabava
ostajali su bespomoćni ljudi
sive novine stalno su ćutale
i samo je pasijans imao smilovanja
ućutavale su gitare po sobama
i čak su bledele oči čarne
uveče bi ih u rodne stanice
odnosio samovar s piskom
posle nekoliko godina govorilo se
samo o troma
o onome što je poludeo
o onome što se obesio
i o onoj kojoj su odlazili muškarci
ostali su živeli po strani
i polako se pretvarali u prah
Tu priču priča Nikolaj
koji razume neminovnost historije
da bi me uplašio to znači ubedio
prev. Petar Vujičić
Priča o ruskim emigrantima sto godina poslije
ruski emigranti uhode bez otiska
tiho kao čajevi
jedni druge kroz stoljeća
u beskonačnosti se dodiruju
ovi koji sada odlaze s onima onda
bespomoćnim srnenim plavim kao san
samo što izmišlja herbert okolo se nije šaptalo
a svjetla zabava nisu se nikad ni palila
ovi danas bez poniženja svete ikone
koji crni samovar zub svetog kirila
izdali su sve zastave nigdje nisu posebno dobrodošli
idu smjerom neke nade nada je u noći
nada je u šapicama humanista
više o njima ne znamo
samo lice cezara inače vrlo zdravo
kroz stoljeća blago kisi kao kefir
sve ostalo je manje više isto
tu priču priča dima
koji vozi taksi od mirijeva do miljakovca tri
da bi me uplašio to znači ubedio
da rusija nije zemlja
rusija je pola zemlje