Zima 1975, vikend u Drveniku, otac mene i majku, od koje je godinama rastavljen, uči pokeru.
Igramo u zrna graha.
U rukama imam par šestica, ali pokušavam blefirati.
To je sve što od pokera pamtim.
Život kasnije, ustvari njihova dva života kasnije, imam taj isti osjećaj da se držim za par šestica, i jedino što je važno da to nitko ne sazna.
Metafora banalna.
U književnosti se izbjegne, ne u životu.
Prethodni tekstovi
Poker
Zima 1975, vikend u Drveniku, otac mene i majku, od koje je godinama rastavljen, uči pokeru.
Igramo u zrna graha.
U rukama imam par šestica, ali pokušavam blefirati.
To je sve što od pokera pamtim.
Život kasnije, ustvari njihova dva života kasnije, imam taj isti osjećaj da se držim za par šestica, i jedino što je važno da to nitko ne sazna.
Metafora banalna.
U književnosti se izbjegne, ne u životu.